بررسی عقب ماندگی ذهنی (mental retardation) در 15 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
فهرست مطالب
عقبماندگی ذهنی
علایم شایع
علل بیماری
عوامل افزایشدهنده خطر
پیشگیری
عواقب موردانتظار
عوارض احتمالی
داروها
فعالیت
رژیم غذائی
علل فرهنگى
ضعف پايه درسى
کمکهاى ناروا
پائينبودن سطح فرهنگى والدين
اختلال در يادگيرى
علل زيستى – جسمانى
کندى واکنش جسمانى
نارسائىهاى عضوى
خستگىهاى مزمن
اختلالات جسمى – زيستى
خونريزهاى زياد
ضعف مزاج و اعصاب
ناشنوایی و اختلال در شنوایی
شرح بیماری
تومور
سیفلیس
درمان اصول کلی
منابع
قسمتی از متن
عقبماندگی ذهنی توان هوشی كمتر از میانگین جامعه (ضریب هوشی كمتر از 70) كه با یك آزمون استاندارد ضریب هوشی سنجیده میشود. ضریب هوشی 130-80 طبیعی در نظر گرفته میشود؛ میانگین طبیعی 100 است. اختلال عملكرد هوشی منجر به عدم توانایی فرد در انجام مسؤولیتهای عادی زندگی میگردد.
عقبماندگی ذهنی به چهار گروه خفیف (ضریب هوشی 70-50)، متوسط (ضریب هوشی 49-35)، شدید (ضریب هوشی 34-20) و بسیار شدید (ضریب هوشی كمتر از 20) تقسیمبندی میگردد. عقبماندگی خفیف شایعترین نوع است.
علایم شایع:
عقبماندگی ذهنی خفیف در بسیاری از موارد تا هنگامی ورود كودك به مدرسه تشخیص داده نمیشوند. فعالیتهای ذهنی نظیر ریاضیات و حساب كُندتر از معمول انجام میشود، توانایی خواندن مختل بوده و هیجانات كودك ممكن است بچهگانهتر از سن واقعیاش باشد. كودك ممكن است فعالتر از حد معمول بوده و یا حركات غیرارادی مكرر داشته باشد. بیمار ممكن است دچار تأخیر تكاملی بهصورت مشكلات تكلم و زبان، تأخیر در مهارتهای حركتی، نقایص حسی (كُندی در پاسخ دادن به مردم، صداها، اسباببازیها یا غیره)، یا اختلالات عصبی باشد. تشنج، بیاختیاری مدفوع و ادرار و مشكلات شنوایی نیز ممكن است وجود داشته باشد. عقبماندگی شدید و بسیار شدید اغلب در بدو تولد تشخیص داده میشوند.